Ordening in foto’s geeft ruimte voor creativiteit
Cliënt: ‘Als enthousiast hobby-fotograaf maakte ik vroeger altijd fotoboeken. Ik had daar veel plezier in en kon er mijn creativiteit in kwijt. In 2013 kregen we een zoon, een geweldige mijlpaal. Maar in de jaren na zijn geboorte zat ik niet zo lekker in mijn vel. Ik had weinig energie en mijn hoofd stond niet naar het maken van fotoboeken. We maakten natuurlijk wel veel foto’s van onze zoon. Die foto’s bleven op onze telefoons staan en alleen als een van ons een nieuwe telefoon kocht, zetten we ze op een harde schijf.
Het begon me steeds meer dwars te zitten dat ik van het leven van onze zoon nog niet één fotoboek had gemaakt. Hij was intussen al acht! Maar als ik dacht aan al die duizenden digitale foto’s op de harde schijf en onze telefoons, zonk de moed me in de schoenen.
En vervelender nog: ik had geen zin meer in fotograferen. Als ik mijn bestaande foto’s al niet eens wist te ordenen, dan kon ik er maar beter geen nieuwe bij maken. Zo verdween mijn creativiteit steeds meer naar de achtergrond en dat maakte me verdrietig.
Begin dit jaar was ik er opeens klaar mee. Tijdens de eerste lockdown had ik op Facebook een berichtje van Ingeborg voorbij zien komen over haar foto-organizing project. Ik besloot contact met haar op te nemen.
Voor ze langs zou komen, vroeg ik ‘kan ik al wat doen’ en zo ontstond mijn eerste huiswerk opdracht: alle digitale foto’s verzamelen op onze harde schijf. Ook attendeerde Ingeborg me op een computerprogramma dat dubbele foto’s kon filteren. Wat een uitkomst; het scheelde zo al duizenden afbeeldingen! Ook maakte dit programma het mogelijk om van dubbele foto’s het grootste bestand te bewaren. Ontzettend handig.
Daarna kwam Ingeborg langs. Ze informeerde naar mijn verwachtingen. Het bleek dat ik de lat best hoog had liggen. Ik wilde van elk jaar een album maken, maar had dat niet goed doorgedacht. Achttien foto-albums van mijn zoon was misschien iets te veel van het goede. Samen met Ingeborg besloot ik dat het voldoende was om van elke drie jaar van zijn leven een album te maken.
Ook hielp ze me een plan te bedenken voor de toekomst, om te voorkomen dat ik over vijf jaar tegen hetzelfde probleem aan zou lopen. We spraken af dat ik vanaf nu elke maand op mijn telefoon zou kijken welke foto’s er weg konden. Daarnaast zou ik twee keer per jaar een moment vrij maken om foto’s van alle telefoons en camera’s op de harde schijf te zetten.
Op het einde van die afspraak gaf ik Ingeborg mijn harde schijf mee naar huis zodat zij een aantal lastige jaren voor mij alvast chronologisch kon ordenen én de ‘too much’ (meer van hetzelfde) aan foto’s eruit kon filteren. Ik twijfelde geen moment. Ingeborg kwam uiterst zorgvuldig op me over, dus ik vertrouwde haar volledig.
Sindsdien voelt het onderwerp foto’s niet meer beladen. Er is weer ruimte in mijn hoofd voor creativiteit. Ik heb mezelf een duidelijk, haalbaar doel gesteld: eind dit jaar wil ik het eerste fotoalbum af hebben, over mijn zoons eerste drie levensjaren. En ik heb mezelf een mooie beloning in het vooruitzicht gesteld: als dat eerste album af is, ga ik een fotografiecursus doen.’
